Kanchanaburi dag 4

Via Jim onze gastvrouw, een trip geregeld richting Hellfire Pass, 80 km rijden in ruim een uur, hij had de vaart er goed in. Helaas sprak deze man geen enkel woord Engels dat is toch een gemis, want het blijft handen en voetenwerk, ze knikken altijd jah en dan mag je je afvragen wat ze begrijpen. Hell Fire staat bekend om de memoriaal van de bouw aan de spoorweg Thailand-Birma lijn, waarbij 100.000en soldaten zijn gesneuveld. Dit museum is opgericht door de Australische overheid. Er werd geen entree gevraagd, heel bijzonder, het zag er prachtig uit, verzoek op donatie vinden wij dan ook zeer terecht. Het personeel was vriendelijk voor de bezoekers en de route goed geregeld, je kon bij de receptie een koptelefoon met bandopname meekrijgen tijdens de wandeling in het memoriaal parkcomplex. Ook in Dutch dat was erg prettig voor ons, de Engelse taal lukt wel, maar is toch vermoeiend. Er werd een film gedraaid en was een maquette zichtbaar vd deadrailway, zoals het hier genoemd werd. De opbouw route was 1.5 uur lopen en je op laten pikken op een pick-up point, dat was erg prettig omdat je dan de klim niet helemaal terug hoefde te lopen. Geweldig indrukwekkend om in de voetsporen te lopen van deze soldaten, onvoorstelbaar wat een hel moet het destijds zijn geweest, helemaal omdat je de verhalen van Australische overlevenden erbij hoort, via de koptelefoon dan worden beelden nog meer tastbaar. We sliepen in bamboe hutjes vorige wk, nu horen we wat er met bamboe gedaan werd tijdens de 2e WO, hoe sterk het materiaal is en hoe de gevangenen ermee mishandeld werden. Onderweg, de meeste bezoekers kwamen terug of namen de verkorte route, zagen we nog een schorpioen, heel zeldzaam. We liepen een lange tijd in stilte, haast meditatief, metname omdat je de teksten erbij hoorde, bezinnend mooi zoals het verwoord werd. En we waren blij dat we onze driver zagen zitten aan het eind vd spoorweg, tussen de nauwe gang tussen de rotsen, zie foto. De lijn naar Birma was dichtgegroeid die wordt niet onderhouden. Bijzonder mooie ervaring, tis net of we een beetje dichterbij zijn gekomen.

Reis werd vervolgd, eerst een hapje eten, Pat Thai: fried Rice, pork, chicken en noodles! Bijna altijd hetzelfde recept, met plaatjes kijkn komen we een heel eind :-)

Een waterval in de buurt, de Sock Kai Noi, een misser want het was een piepkleintje, stelde niets voor, we waren Erawan gewend :-) Okay we zijn nog naar boven gewandeld hebben de Thaise peilen gevolgd naar de zgn source, de bron, maar helaas dat was niets, hij had maar 1 plateau.

Daarna in Kanchanaburi de begraafplaats bezocht, ongelooflijk hoeveel soldaten hier begraven liggen, veel Australiërs, maar ook opvallend veel soliders van het Koninkrijk der Nederlanden. Veelal jong in de leeftijd van 20-40 jaar, gesneuveld in 1943, rest in peace doing thier duty.

Het begon harder te regenen, hoe toepasselijk en triest!
Weer een innerverende dag, we hadden het bezoek aan de Hellfire Pass en dit semmetry niet willen missen.

Thuisgekomen spullen inpakken en verslagen schrijven, want we gaan morgen via de floatingmarket op de Klong, weer terug naar een Hotel in de buurt van het vliegveld Bangkok!